بخت پریشان
اثر :جان گرین
از الان بگم نوجوان پسند است اونم در سبک عاشقانه دردناک:))
#فیلمش ساخته شده خیلی قشنگ ،من که سخت گریم میگیره از معصومیت چهره شایلن وودلی در نقش هیزل یه چند قطره اشک ریختم
موضوع داستان:درمورد یه دختر 17 سالس که که سرطانش گسترش پیدا کرده زده به ریه اش ، ویه مخزن اکسیژن رو هرجا میره با خودش حمل میکنه،متاسفانه مثل یه موش آزمایشگاهی روش دارو جدیدی رو آزمایش کردن ، که اثر کرده وباعث شده سرطانش فعلا بیشتر از این پیش نره ولی آخرش خب مشخص براش درمان شدنی وجود نداره
هیزل اعتقادات خاص خودش رو داره ودلش نمیخواد با کسی آشنا یا دوست بشه یا رابطه عاشقانه ای رو شروع کنه در هرصورت فکر میکنه مثل یه نارنجکه که هر لحظه ممکن تو چشم یکی با مرگش فرو بره تا جایی که به اجبار والدینش میره تو یه گروه خودیاری وبا آگوستس خوش قیافه که دوسال خبری از سرطانس مثلا نیس وفکر میکنه اوضاع سلامتیش بهبود پیدا کرده جز یه پاش که به خاطر سرطان استخوانش قطع کردن آشنا میشه و...
#قول دادم براتون با کتاب جنیفر نیون مقایسه کنم:
1:هر دو شخصیت اصلی داستان مریض هستن (داستان قبلی مریض روحی هستن اینکی جسمی)
2:پسری که عاشق شده در هردو این داستان ها باعث تحول زندگی دختر به نحو مثبت میشه
3:پایان ناخوش برای یکی از شخصیت ها در هردو داستان یکسان
واینکه من با خودم گفتم یکی از رو دست اون یکی تقلب کرده برای نوشتن رمان:)
پیشنهاد من: اگه فیلم بخت پریشان رو دیدید لازم نیس رمانشو بخونید چون اقتباس خوبی ازش شده برید جایی که عاشق بودیم رو مطالعه کنید اگر فیلمش رو ندیدید 100 در صد من بخت پریشانو حتی با وجود اینکه شخصیت پردازیش ضعیف تره ترجیح میدم خودمم نمی دونم چرا؛))
